Αποκλειστική συνέντευξη με τον Alx Lightning

Ομοφυλόφιλοι. Μια κοινωνική ομάδα η οποία τα τελευταία χρόνια έχει πληθύνει κατά ένα διόλου ασήμαντο νούμερο. Πλέον υπολογίζεται πως το περίπου δέκα τοις εκατό των ανδρών – για τις μαθηματικές ιδιοφυίες ανάμεσά μας αυτό το ποσοστό αντιστοιχεί σε έναν στους δέκα άνδρες – και το 6 τοις εκατό των γυναικών έχουν ομοφυλοφιλικές τάσεις, τις οποίες και εκφράζουν κιόλας. Βέβαια αυτή η ραγδαία άνοδος της ομοφυλοφιλίας την τελευταία κυρίως δεκαετία και ειδικότερα η απελευθέρωση αυτών των ατόμων από κοινωνικούς καθωσπρεπισμούς και νόρμες έχει ξεσηκώσει ανά τον κόσμο σε συντηρητικές ωστόσο στην θεωρία ανοιχτές κοινωνίες όπως την δικιά μας κύματα αντιδράσεων από μια αξιολάτρευτη κοινωνική ομάδα, η οποία είναι ανοιχτή στο διαφορετικό, το οποίο ανεπιφύλακτα και χωρίς δεύτερη σκέψη αποδέχεται και προσπαθεί να εντάξει στην κοινωνία, τους ομοφοβικούς. Οι ομοφοβικοί βέβαια είναι και σε μεγάλο βαθμό τα τυπάκια που σιχαίνονται τους μετανάστες, υποστηρίζουν ότι οι μαύροι τρώνε την μάνα τους και τον πατέρα τους, είναι δηλαδή κανίβαλοι και κατ’ επέκτασιν κατώτεροι από τους σαφέστατα πνευματικά ανώτερους λευκούς κ.ο.κ. Ωστόσο προς το παρόν ας επικεντρωθούμε στην ομοφοβία.

Κατ αρχήν η ομοφοβία αφορά αποκλειστικά και μόνο άνδρες. Ναι ναι ξέρω μικρέ μου Μπαμπινιώτη πως η ομοφοβία αναφέρεται και στις ομοφυλόφιλες γυναίκες, ωστόσο για να είμαι απολύτως ειλικρινής δεν έχω ακούσει και ποτέ κάποιον να παραπονεθεί ότι είδε δυο λεσβίες… Οι περισσότεροι φαντασιώνονται μάλιστα και απολαμβάνουν ροζ ταινίες – είμαστε και ιντελεκτουέλ βλέπετε – αποκλειστικά και μόνο με γυναίκες να συνουσιάζονται. Με λίγα λόγια τα περισσότερα «μαγκάκια» ανάμεσά μας φτιάχονται… Ωστόσο οι ίδιοι τύποι, οι οποίοι γουστάρουν φιλάκια, γλωσσίτσες και τα συναφή με δυο γυναίκες για κάποιο ανεξήγητο λόγο – μιας και πάλι για ομοφυλοφιλία πρόκειται – σιχαίνονται τους ομοφυλόφιλους άνδρες… Φοβούνται ότι θα τους την πέσουν, ότι θα τους οδηγήσουν στον κακό τον δρόμο κι αυτούς και τα παιδιά τους κι άλλες τέτοιες πίπες. Οπότε ως ώριμοι ενήλικες τι κάνουν; Τους αποκαλούν κατά κύριο λόγο «πούστηδες», «πουστάρες» και άλλα παρεμφερή υποτιμητικά ουσιαστικά/επίθετα, τους αποφεύγουν όσο μπορούν και τους δυσκολεύουν με κάθε τρόπο την ζωή. Για τον έλληνα πατέρα άλλωστε, τον μέγα τσέλιγκα και γιδογάμη – το ότι ο παππούς του γαμούσε γίδες στο χωριό δεν τον νοιάζει… αααααααα ρε πατρίδα… - είναι ντροπή ο γιος, η συνέχεια του ονόματος και της παράδοσης να είναι ομοφυλόφιλος. Έτσι γίνεται η ντροπή της οικογενείας. Είναι δακτυλοδεικτούμενος και για μια ζωή σημαδεμένος με την στάμπα «αδερφή». Το ίδιο φυσικά ισχύει και στον χώρο εργασίας, στην γειτονιά και γενικότερα είναι κάτι που τον ακολουθεί μια ζωή.

 Το coupdetatgr.blogspot.com εξασφάλισε μια άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη  με τον γνωστό σε όλους μας Alx Lightning, μια τοπική διασημότητα που δίνει απαντήσεις σε φλέγοντα ερωτήματα σχετικά με την ομοφοβία και τις συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι ομοφυλόφιλοι στην Ελλάδα.

1.Ομοφυλόφιλος γεννίεσαι η γίνεσαι?

Και τα δυο. κανενα απ τα δυο. δεν εχω ιδεα. δεν εχει και πολλη σημασια.

2.Είχες ομοφυλοφιλικές τάσεις από μικρός ή αναπτύχθηκαν κατά την εφηβεία? Πότε ανακάλυψες ότι σου αρέσουν οι άντρες?
Για να ξεκαθαρισουμε κατι, οταν εισαι μικρος σκεφτεσαι πως να πιασεις ολα τα ποκεμον, οχι πως να γαμησεις η να γαμηθεις. Ειτε εισαι στρεητ ειτε γκει η οτιδηποτε. Δεν παει ετσι. Οταν αρχισα να ανακαλυπτω τι εχω αναμεσα στα ποδια μου ε εκει καταλαβα και τι παιζει.

3.Πώς ένιωσες όταν δέχτηκες ομοφοβική επίθεση?

Δεν εχω δεχτει πολλες ομοφοβικες επιθεσεις. Συνηθως επειδη με ξερει ο κοσμος. Μπορει να γελασει καποια παρεα η κατι παρομοιο, αλλα επιθεση καθεαυτη εχω δεχτει μια φορα. Ενιωσα μισος. Και αντεπιτεθηκα.

4.Τι αντιμετώπιση έχουν οι ομοφυλόφιλοι από την κοινωνία σε καθημερινό επίπεδο? Είναι πιο δύσκολη η ζωή απ’όταν είσαι straight?

Ειναι πιο περιορισμενη. Δε θα ελεγα δυσκολη. Απλα δεν μπορω να βγω με το τυχον αγορι μου χερι χερι για βολτα και να φιλιομαστε ανα δεκα μετρα. Και αυτο το δεν μπορω, σχετικο. Στην Αθηνα εγω νιωθω ανετα. Ουτως η αλλως σιχαινομαι τις κοινωνικες νορμες και τις κοινωνικες συμβασεις αυτων.

5.Τι συνθήκες επικρατούν στην Ελλάδα σε σχέση με το εξωτερικό? Τελικά είμαστε στενόμυαλος λαός?

Σαφως πιο νορμαλ συνθηκες απ οτι στο Ζιμπαμπουε. Εχουμε δρομο μπροστα μας. Η Ελλαδα δεν ειναι και ο πιο δεκτικος λαος.

6.Οι άλλοι άντρες πώς σε αντιμετωπίζουν σε φιλικό επίπεδο? Έχεις περισσότερους άντρες φίλους ή γυναίκες?

Δεν εχω πολλους φιλους. Ο κολλητος μου ειναι γκει. Ειχα στρεητ φιλους στο παρελθον, δεν εχω προβλημα στο να αναπτυξω επικοινωνια/φιλια με στρεητ κοσμο. Εκ του αποτελεσματος ομως, εχω πιο πολλες φιλες.

7.Τι αντιμετώπιση έχεις/είχες από συγγενικά σου πρόσωπα? Σε αποδέχονται για αυτό που είσαι?

Δεν εχω στενες επαφες με συγγενικα προσωπα μου, περα απ τη μητερα μου. Δε με αποδεχεται, δεν το συζηταμε.

8.Πώς αντιμετωπίζεις αυτούς που σε κατακρίνουν? Τους δίνει σημασία,άρα και αξία, ή όχι?
Ποιος ειμαι εγω για να ορισω πως η προσοχη μου δινει αξια σε καποιον? Εξαρταται απο τη φαση που θα με πετυχεις. Δε με αγκιζουν κακεντρεχη σχολια. Με ξερω, με αγαπω και εκτιμω τις δυνατοτητες μου αρκετα ωστε να ειμαι οκ.

9.Τι γνώμη έχεις για αυτούς που το παίζουν επειδή πουλάει στην tv?

Δεν ξερω δηθενοπουσταρες. Φανταζομαι οτι υπαρχουν. Δεν εχω αποψη.

10.Τι μήνυμα θα ήθελες να στείλεις στους ομοφοβικούς

Δε θελω να στειλω καποιο μηνυμα. Η ομοφοβια ειναι μορφη φασισμου. Ο φασισμος ειναι καρκινωμα της κοινωνιας. Αλλαζωνεια και αρρωστια.

Κάγκουρες

Κάγκουρες. Μια ομάδα ατόμων δίχως προσωπικότητα, συμπεριφορά χιμπατζή που τον έχεις ξυρίσει και του έχεις φορέσει χοντροκομμένα και λιγδωμένα ρούχα και μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους. Μια αδιαμφισβητήτως απίστευτα ενοχλητική ομάδα, η οποία παρουσιάζει την άκρως εμετική τάση να αυτοπροβάλλεται, να γελοιοποιείται δημοσίως, να διαταράσσει με κάθε τρόπο την οποιαδήποτε γαλήνη μπορεί να έχει ένας φιλήσυχος πολίτης και την εντύπωση πως όλος ο κόσμος γυρίζει γύρω από τα – σύμφωνα με τους ίδιους – ευμεγέθη γεννητικά τους όργανα, με τα οποία όταν τους εκφράζεις την ενόχλησή σου, «θα σε γαμήσουν».

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, καταφέρνουν  να σε ενοχλήσουν και στα πιο απίθανα μέρη. Ας πάρουμε ένα παράδειγμα το περίφημο και πολυσυζητημένο κέντρο της Αθήνας… Μακράν από τα πιο θορυβώδη μέρη στον κόσμο. Ως βέρος Αθηναίος όμως συνηθισμένος στον θόρυβο αδιάφορο. Εκεί λοιπόν που κάθεσαι ήρεμος πίνεις τον καφέ σου στα Έβερεστ στο Σύνταγμα κι απολαμβάνεις το μοσχομυριστό καυσαέριο, τα μαγευτικά κορναρίσματα, το μελωδικό άκουσμα της λέξης «μαλάκα» κάθε τρεις και λίγο, την ευωδία της κατουρημένης από μεθυσμένο γωνίας περνάει πάντα ένας πίπας, ο οποίος για κάποιο λόγο θεωρεί πως το αυτοκίνητο ή το μηχανάκι του είναι η προέκταση του – όπως τονίστηκε και πριν ήδη ευμεγέθους – πουλιού του και τα καταστρέφει όλα. Και μάλιστα δεν σε ενοχλεί απλώς με το πέρασμά του… Όχι όχι προς θεού… Βλέπει το φανάρι κατακόκκινο και ως σώφρων χιμπατζής γκαζώνει. Αφού λοιπόν σε ενοχλήσει αρκετά με τον σάπιο κινητήρα των 1000 κυβικών και των 50 αλόγων με τελική τα 70 σταματάει στο φανάρι κι αρχίζει να σε πρήζει με τα νεκρόγκαζα…  Μην δει κοπέλα να περνάει τερματίζει και τα (ο θεός να τα κάνει) ηχεία έχοντας η σκυλάδικα στο άκουσμα των οποίων ακόμη και η Στανίση θα αιμορραγούσε από τα μάτια η ψευτοκλαμπάτα κομμάτια με τελειωμένα τα μαμίσια (ψευτο)μπάσα. Και φυσικά με το που ανάψει πράσινο θα φροντίσει γρήγορα να κορνάρει καμιά δεκαριά φορές έτσι ώστε να φτάσει τα απόλυτα και αξεπέραστα επίπεδα καγκουριάς και να ενοχλήσει και την τελευταία τρίχα πάνω στο σώμα σου.

Το ίδιο ισχύει και για τα μηχανάκια μόνο που φροντίζουν να γίνονται λίγο πιο ενοχλητικοί! Με τα πριπρίνια τα 50αράκια που οδηγούνε – η μαμά βλέπεται φοβόταν να του πάρει πιο μεγάλη – τους κοτσάρουν μια σάπια συνήθως τρυπημένη ψευτοεξάτμιση και αρχίζουν το πρηξοπούτσι! Σαν τα αξιολάτρευτα κουνούπια το καλοκαίρι είναι… ΠΑΝΤΟΥ! Είναι ενωμένοι δυνατοί να εξαντλήσουν κάθε όριο αντοχής που μπορεί να έχει απομείνει στον σύγχρονο πολίτη!

Και το παράδειγμα της οδήγησης είναι ένα από τα πάρα πολλά και τρανταχτά παραδείγματα που καταδεικνύουν αδιαμφισβητήτως πως κάτι πρέπει να γίνει. Επίσης κάτι πρέπει να γίνει και με το θέμα της στολής του σωστού κάγκουρα. Ως σωστά μαζοποιημένα πρόβατα έχουν και διακριτικά. Όχι παίζουνε τα παιδιά… Οι απλοί κάγκουρες περιορίζονται σε μια φόρμα δύο με τρία νούμερα μεγαλύτερη κι ένα αισχρό t-shirt το καλοκαίρι, ενώ τον χειμώνα στο κλασικό μπουφανάκι-μπλούζα και παπούτσια κατά προτίμηση Nike. Οι ούμπερ-κάρκουρες, οι επαγγελματίες στον χώρο, φροντίζουν ξεκάθαρα να το επιδεικνύουν φορώντας φόρμες, οι οποίες πιάνουν στον αστράγαλο, ορισμένοι επιμένουν να φορούν και φόρμες, οι οποίες τονίζουν τον καβάλο τους με μια φράση ή λέξη, κιτς αθλητικά παπούτσια και φυσικά τουλάχιστον μια μπάρα είτε σε φρύδι είτε στο πτερύγιο του αυτιού ή και στα δύο μιας και το κιτς δεν έχει όριο. Κοτσάρουν και μια στην ρώγα για το καλοκαίρι στην παραλία για να φαίνεται όσο θα παίζουν ρακέτες και το σετάκι ολοκληρώνεται.

Τέλος όλοι μας σίγουρα έχουμε παρατηρήσει πως οι κάγκουρες συνήθως κυκλοφορούν σε παρέες τριών ατόμων και πάνω, συνεννοούνται γκαρίζοντας ο ένας στον άλλο και προσπαθούν όπως και οι χιμπατζήδες να αποδείξουν ποιός είναι ο πιο «κάφρος», ο πιο μάγκας και ο πιο «αρχιδάτος» έχοντας την εντύπωση , πως αυτό θέλουν οι κοπέλες για να ζευγαρώσουν μαζί τους…

 Ήρθε η ώρα λοιπόν αγαπητοί συμπολίτες, σύντροφοι στον αγώνα κατά της καγκουριάς να εξαλείψουμε αυτή την παρασιτική ομάδα ανθρώπων από την χώρα μας…

Κι επειδή δεν πρόκειται για μια εκδικητική μα για μια σωφρονιστική και βελτιωτική για την γεμάτη σάπιους κοινωνία μας χούντα ο θάνατος δεν είναι λύση για αυτή την αξιαγάπητη κοινωνική ομάδα. Η λύση είναι ο σωφρονισμός. Φυσικά ο σωφρονισμός όχι όπως τον ξέρετε είτε τον φαντάζεστε.

Άρθρο 2 § 1: Πρέπει αρχικά να εξαλείψουμε τους «δήθεν κάγκουρες». Λέγοντας «δήθεν κάγκουρες» εννοούμε τα παιδάκια τα οποία επειδή είναι η μόδα έτσι απλά το παίζουν λίγο μαγκάκια και λίγο σκληρά καρύδια. Αυτό είναι το εύκολο κομμάτι γιατί το μόνο που χρειάζεται είναι μερικές εκτενής συνεδρίες με ειδικούς της επιλογής μας και όλα μέλι γάλα.

Άρθρο 2  § 2: Δημιουργείται από το μηδέν μια νέα πόλη στα βουνά της βόρειας Ελλάδας, η Καγκουρόπολη. Κάθε πόλη της Ελλάδας θα έχει το δικαίωμα να εξορίσει κάθε κάγκουρά της στην Καγκουρόπολη για ένα (1) χρόνο. Στην Καγκουρόπολη δεν θα υπάρχουν φυσιολογικοί άνθρωποι, παρά μόνο κάγκουρες. Οι έξοδοι της Καγκουρόπολης θα φυλάσσονται επί 24ώρου βάσεως από τον ελληνικό στρατό, ώστε να μην καταφέρει να ξεφύγει κανένας. Στην Καγκουρόπολη το μόνο επιτρεπτό μέσο μεταφοράς είναι το δίκτυο Μέσων Μαζικής Μεταφοράς της πόλης, καθώς   μηχανάκια και  πειραγμένα αυτοκίνητα θα καίγονται μια (1) φορά την εβδομάδα στην πλατεία της πόλης. Θα προσφέρονται ειδικά σεμινάρια αποκαγκουροποίησης, καθώς και μαθήματα φυσιολογικής συμπεριφοράς και αισθητικής. Ειδικοί ψυχολόγοι θα παρακολουθούν την πορεία της αποκαγκουροποίησης και θα καθορίζουν πότε ο κάθε κάγκουρας είναι έτοιμος να επανενταχτεί στην κοινωνία.

Άρθρο 2 § 3: Σε περίπτωση που ένας κάγκουρας δεν επανέλθει σε ανθρώπινα επίπεδα εντός ενός (1) έτους, τότε το κράτος έχει δικαίωμα να τον στήσει μαζί με όμοιούς του στην πλατεία Συντάγματος τρεις (3) φορές την εβδομάδα, όπου κάθε απλός πολίτης θα έχει το δικαίωμα να τον κατουρήσει στην μούρη όποτε αυτός το επιθυμεί. Την υπόλοιπη εβδομάδα ο κάγκουρας θα συνεχίζει τη θεραπεία του. Εάν μετά από δύο (2) χρόνια τιμωρίας ο κάγκουρας δεν έχει  ιαθεί, τότε είναι υποχρεωμένος να κάνει βουτιά από βατήρα 10 μέτρων σε μια πισίνα γεμάτη σκατά ρινόκερου που έχει φάει ΜcDonalds και κάτουρα ασβού. Σε περίπτωση που δεν υπάρξει θεράπευση εντος τριών (3) χρόνων, προβλέπεται ατιμωτικός θάνατος από πνιγμό σε περίοδο.

ΥΓ. Μπίλιω Τσουκαλά ετοιμάσου εσύ και η ελιά σου, ερχόμαστε.